کشف لیمویی که پوست آن باعث سفیدی دندان می شود

اولین کشت قابل توجه لیمو در اروپا در لیمو شیرین برای سرماخوردگی اواسط قرن پانزدهم در جنوا آغاز شد. لیمو بعداً در سال 1493 هنگامی که کریستف کلمب در سفرهای خود دانه های لیمو را به هیسپانیولا آورد به قاره آمریکا معرفی شد.

تسخیر اسپانیا در سراسر جهان جدید به گسترش دانه های لیمو کمک کرد. بیشتر به عنوان گیاه زینتی و دارویی استفاده می شد. در قرن نوزدهم، لیمو به طور فزاینده ای در فلوریدا و کالیفرنیا کاشته شد.

در سال 1747، آزمایشات ماشین ظرفشویی ال جی ساخت کره جیمز لیند بر روی دریانوردان مبتلا به اسکوربوت شامل اضافه کردن آب لیمو به رژیم غذایی آنها بود، اگرچه ویتامین C هنوز شناخته نشده بود.

منشا کلمه “لیمو” ممکن است خاورمیانه باشد. این کلمه از واژه فرانسوی قدیم limon، سپس limone ایتالیایی، از عربی laymūn یا līmūn، و از فارسی līmūn، یک اصطلاح عمومی برای مرکبات گرفته شده است، که هم خانواده سانسکریت (nimbū، “آهک”) است.

اورکا در تمام طول سال و به وفور رشد می کند. این لیمو رایج سوپرمارکت است که به دلیل توانایی آن در تولید میوه و گل در طول سال با هم به عنوان “چهار فصل” (Quatre Saisons) نیز شناخته می شود.

این رقم به صورت گیاهی لیست کالاهای مجاز برای صادرات به عراق نیز در اختیار مشتریان داخلی قرار می گیرد. همچنین یک لیمو یورکا با گوشت صورتی با پوست بیرونی رنگارنگ سبز و زرد وجود دارد.

“Femminello St. Teresa” یا “Sorrento” بومی ایتالیا است. پوست این میوه سرشار از روغن لیمو است. این گونه ای است که به طور سنتی در ساخت لیمونسل استفاده می شود.

لیمو یک منبع غنی از ویتامین C است که 64 درصد لیست کالاهای صادراتی ایران به قطر از ارزش روزانه را در یک وعده 100 گرمی تامین می کند (جدول). با این حال، سایر مواد مغذی ضروری، محتوای ناچیزی دارند.

لیمو حاوی مواد شیمیایی گیاهی متعددی از جمله پلی فنول ها، ترپن ها و تانن ها است. آب لیمو حاوی کمی بیشتر از آب لیموترش اسید سیتریک (حدود 47 گرم در لیتر)، تقریباً دو برابر اسید سیتریک آب گریپ فروت و حدود پنج برابر اسید سیتریک موجود در آب پرتقال است.