امپراطوری عثمانی؛ او اسباب‌بازی‌های بزرگ برای کودکان و بزرگسالان را در سرگرمی‌هایی که در زمان‌های خاص مانند تعطیلات، عروسی‌های ختنه‌ای دسته‌جمعی و جشن‌ها ترتیب می‌داد، قرار می‌داد.
از این میان، تاب های معلق برای کودکان کوچک جذاب هستند، در حالی که تاب های دور و بزرگ برای نوجوانان و بزرگسالان جذاب هستند.
علاوه بر تاب خوردن، این فرصت را برای رقابت با یکدیگر فراهم کرد.
بچه‌هایی که روی یک تاب آویزان شده و از اسباب بازی تفنگ اسنایپر اتسفاده می کنند.
از یک چرخ گردان افقی، سعی می‌کنند مخروط مردی را که در نقطه‌ای ثابت ایستاده و با چوبش از خود دفاع می‌کند، رها کنند.
آن‌ها همچنین سعی می‌کردند اشیایی را که در بالای یک سکوی معلق هستند، با تاب خوردن سریع بگیرند.
یکی دیگر از عناصر جشن چرخ و فلک بود که می توانست چهار کودک یا بیشتر را در خود جای دهد و توسط قاطرها یا خرها حرکت می کرد.
چرخ و فلک هایی نیز وجود داشت که می تواند اسب، گوزن، شیر یا سر انسان با ریش و سبیل باشد.
چرخ و فلک ها که روی سکویی به ارتفاع یک ذراع از زمین ساخته شده بودند، به وسیله چرخ دندانه دار می چرخیدند.
باز هم گاری چکی که چهار بچه را می برد و با نیروی انسانی می توان آن را کشید، با تزیینات جالب و سایبان منگوله ای که داشت یکی از محبوب ترین اسباب بازی های بچه های جشن بود.
یکی دیگر از بخش‌هایی که برای سرگرمی کودکان در نظر گرفته شده بود، فروشگاه‌های اسباب‌بازی سیار بودند که برای فروش اسباب‌بازی‌های Eyüp حضور داشتند.
کودکان در استانبول عثمانی; جدا از چنین اوقات ویژه ای، ایوپ علاوه بر کاری که خانواده هایشان در زندگی روزمره انجام می دادند، با اسباب بازی ها نیز بازی می کرد.
در اواسط قرن هفدهم، اولیا چلبی، پیپ های نی، ترول ها (پین-پنچه ها/بالاهایی که در حین چرخیدن آواز می خوانند)، خارها (نوعی زواید)، تنبورهای کوچک، دورومللک، کمانچه، موش ها و پرندگان را در میان هزاران نوع می شمارد.
اسباب بازی ها گریه کودک که می‌گوید این اسباب‌بازی را می‌خواهم یا نه، در نمایشی که در رژه کاسب‌کاران به نمایش می‌گذارند، نشان‌دهنده اهمیت اسباب‌بازی برای بچه‌های آن دوره است.
